13 Kasım 2011 Pazar

Bunu Sana Yazdım

Karun'un kenti Sardes'te güneş battı biraz önce.
gökyüzü kızıla çalıyor 
ve dağlar büyük bir hızla belirsizleşiyor, senin belirsizleştiğin gibi.
bense otobüste 27 numaralı koltuğumda, doğanın karanlığa bürünüşünü seyrediyorum.
***
karlı kayın ormanını dinliyorum.
aynı zamanda da "artık seni düşünmemem gerektiğini" düşünüyorum.
ancak bu "dünyanın dönmemesini düşünmek" kadar anlamsız aslında ya.. neyse artık..
***
tam kalbimin ışığını kapatıyorum, aklımı gece yapıp boğuyorum yüreğimi;
ama durmuyorsun.
şu anda seyrettiğim kaprakaranlık dağlara
küçücük parıltılarıyla meydan okuyan evlerlerin lambaları gibi
birden ışık olup yanıveriyorsun içimde..
o da olmasan ay olup doğuveriyorsun ve yırtıyorsun aklımın kalbime örttüğü geceyi.
***
aklım.. ah aklım..
beni bu işten alıkoymaya çalışıyor bütün gücüyle..
boşa da değil aslında.. var bir bildiği de ondan mücadele ediyor aslında
kalbimse taraf tutuyor.
***
iyi bak yüreğine ey uzaklar uzağı..
**
al işte.
bir mektup, üç satır yazı sana.
*
en güzel geceler senin olsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder